Urszula Dembińska

(1746 - 1825)

córka Jana Tomasza Morsztyna h. Leliwa, kasztelana sandomierskiego, i Natalii z Szembeków; 1762 żona Franciszka, starosty wolbromskiego. Propagatorka przemysłu i nowych metod gospodarowania. Zasłużona dla powstania 1794. Fundatorka m.in. rozbudowy kościołów w Przysusze, Sędziszowie, Dłużcu oraz Szczekocinach, gdzie wystawiła nagrobek rodzinny.

nagrobek z portretem

Na prostokątnym cokole, opatrzonym od frontu inskrypcją, sarkofag na tle obelisku, ujęty po bokach w dwie wazy na postumentach. Na gzymsie wieńczącym cokół - herb Rawicz w otoczeniu panopliów; na obelisku - emblematy wanitatywne oraz medalion z portretem Franciszka Dembińskiego. Poniżej - dowieszony wtórnie portret Urszuli Dembińskiej. Portretowana w popiersiu, zwrócona w prawo. Na głowie czepek kornetowy przewiązany niebieską wstążką z kokardą, na ramionach jasny szal.

około 1825
olej, blacha wymiary nieustalone

Polska, Szczekociny
kosciół parafialny*

Utworzono: 03.02.2024
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce (KZS), t. III z. 12, s. 55, il. 143.

Opracował: Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.02.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/urszula-dembinska,1942, data dostępu 27.06.2025

Prześlij uwagę do wpisu