Urszula Dembińska

(1746 - 1825)

córka Jana Tomasza Morsztyna h. Leliwa, kasztelana sandomierskiego, i Natalii z Szembeków; 1762 żona Franciszka, starosty wolbromskiego. Propagatorka przemysłu i nowych metod gospodarowania. Zasłużona dla powstania 1794. Fundatorka m.in. rozbudowy kościołów w Przysusze, Sędziszowie, Dłużcu oraz Szczekocinach, gdzie wystawiła nagrobek rodzinny.

portret samoistny

w popiersiu, zwrócona lekko w lewo, włosy siwe, na nich czepek z falbanami, przewiązany niebieską wstęgą, pod szyją falbaniasty kołnierz. W ciemnym futrzanym płaszczu. W tle kolumna.

około 1820
olej, płótno wymiary nieustalone

Polska, Warszawa
własność rodziny Dembińskich.

Dodatkowe informacje:

zapewne gruntownie przemalowany.

Utworzono: 03.02.2024
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
A. Zarychta-Wójcicka, "Urszula Morsztynów Dembińska-w kręgu gospodarki, kultury i polityki przełomu XVIII i XIX wieku, Urszula z Morsztynów Dembińska (1746-1825)", red. G. Dudała, L. Frączek, M. Gradoń, A. Orliński, A. Zarychta-Wójcicka, Szczekociny 2014., s. 71.

Opracował: Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.02.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/urszula-dembinska,1941, data dostępu 27.06.2025

Prześlij uwagę do wpisu