Rozalia Lubomirska z Chodkiewiczów

Córka Jana, generalnego starosty żmudzkiego i Ludwiki z Rzewuskich; w 1785 poślubiła Aleksandra Lubomirskiego, kasztelana kijowskiego; po urodzeniu drugiej córki w 1788 wyjechała do Francji, gdzie podczas Rewolucji została oskarżona o utrzymywanie z dworem Marii Antoniny, została osądzona i ścięta w Paryżu.

rzeźba samodzielna, popiersie, popiersie rzeźbiarskie

Popiersie, z kołczanem wypełnionym strzałami na plecach, w luźnej sukni (peplosie) i draperii upiętej na prawym ramieniu (hiton); włosy luźno spływające z głowy w drobnych puklach.

André Jean Le Brun (1737-1811)
około 1788
odlew, gips wymiary nieustalone

Polska, Warszawa
Muzeum Łazienki Królewskie

Dodatkowe informacje:

Rzeźba nie jest wymieniana jako dzieł Le Bruna w jego monografii pióra Katarzyny Mikockiej-Rachubowej.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/rozalia-lubomirska-z-chodkiewiczow,3694, data dostępu 26.08.2025