Rozalia Lubomirska z Chodkiewiczów

(1768 - 1794)

Córka Jana, generalnego starosty żmudzkiego i Ludwiki z Rzewuskich; w 1785 poślubiła Aleksandra Lubomirskiego, kasztelana kijowskiego; po urodzeniu drugiej córki w 1788 wyjechała do Francji, gdzie podczas Rewolucji została oskarżona o utrzymywanie z dworem Marii Antoniny, została osądzona i ścięta w Paryżu.

miniatura, miniatura portretowa, portret samodzielny

W owalu, popiersie, en face, głowa zwrócona w lewo, w luźnej sukni z wydatnym, półkolistym dekoltem, przepasanej z prawego ramienia bogato zdobionym łańcuchem; na ramionach – szal zdobiony złotymi prążkami. Włosy luźno upięte w drobne loki, częściowo osłonięte zawojem w formie turbanu, z nałożonym wieńcem laurowym; ponad czołem, na środku przepasane diademem z dużym kamieniem.

około 1790
akwarela, gwasz, złocenie wymiary nieustalone

Polska, Kraków
Muzeum Narodowe w Krakowie (Oddział Muzeum Książąt Czartoryskich)

Dodatkowe informacje:

Ośmiokątna oprawa drewniana.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/rozalia-lubomirska-z-chodkiewiczow,3689, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu