Rozalia Lubomirska z Chodkiewiczów

Córka Jana, generalnego starosty żmudzkiego i Ludwiki z Rzewuskich; w 1785 poślubiła Aleksandra Lubomirskiego, kasztelana kijowskiego; po urodzeniu drugiej córki w 1788 wyjechała do Francji, gdzie podczas Rewolucji została oskarżona o utrzymywanie z dworem Marii Antoniny, została osądzona i ścięta w Paryżu.

rzeźba samodzielna, popiersie

Popiersie, w istocie głowa oadzona na cokole; lekko pochylona w prawo; z upiętymi w podwójny kok włosami.

André Jean Le Brun (1737-1811)
1787 - 1789
marmur biały 43 x 16 x 17 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. MN 158122; przechowywana w Białym Domku w Łazienkach Królewskich, nr inw. ML 1378

Dodatkowe informacje:

W zbiorach Stanisława Augusta odnotowane popiersie Rozalii wymodelowane w gipsie przez Le Bruna, zaginione przed 1835, którego wersją odkutą w marmurze jest prawdopodobnie omawiana tu rzeźba; inny egzemplarz popiersia (głowy?) w 1910 był własnością  Dominika Radziwiłła w Balicach, obecnie niezachowana.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
K. Mikocka-Rachubowa, "André Le Brun : "pierwszy rzeźbiarz" króla Stanisława Augusta", t. 1-2, Warszawa 2010, t. 2, nr 113-115, s. 248-249

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/rozalia-lubomirska-z-chodkiewiczow,3693, data dostępu 26.08.2025