Henryk Ludwik Lubomirski

Syn Józefa, generała wojsk polskich i kasztelana kijowskiego oraz Ludwiki z Sosnowskich; uchodził za jedno z najpiękniejszych dzieci swej epoki; wychowywany od 1783 przez krewniaczkę, Izabeli Lubomirskiej, często zwaną „ciotką”, było portretowany przez najbardziej renomowanych artystów epoki, m.in. Elizabeth Vigée Lebrun, Angelikę Kauffmann, Antonio Canovę. Izabela zakupiła dla niego i podarowała mu dobra przeworskie, a także swój pałac w Wiedniu; założył w Przeworsku ordynację i zgromadził tam znaczną kolekcję artystyczną, którą jako osobny zbiór przekazał Zakładowi im. Ossolińskich we Lwowie.

miniatura portretowa, portret

Miniatura, w całej postaci, z harfą i psem.

Krystian Bogumił Geissler (1729 - 1814)
1791
tusz, ołówek, papier kredowy 16.8 x 11.5 cm

Polska, Wrocław
Zakład Narodowy im. Ossolińskich, nr inw. m 224

Pochodzi ze zbiorów Ordynacji Przeworskiej; sygn. dat: 1791 / C.G. Geissler del Geneve.

Literatura:
M. Radojewski, "Miniatury portretowe XVI-XX w. Sylwetki w zbiorach Biblioteki Ossolineum", Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1976, nr 235, s. 122-123

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 04.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/henryk-ludwik-lubomirski,3755, data dostępu 26.08.2025