Zofia Lubomirska z Krasińskich

Córka Aleksandra, kasztelana wiślickiego, i Salomei z Trzcińskich, 1750 wdowa po Janie Tarle, wojewodzie sandomierskim; 1754 żona Antoniego Lubomirskiego, wojewody lubelskiego, 1778 kasztelana krakowskiego; fundatorka klasztoru sióstr Miłosierdzia w Przeworsku.
 

portret samodzielny

W owalu, w błękitnej sukni z płytkim, prostokątnym dekoltem; na ramionach – czerwony płaszcz podbity gronostajami; na szyi – biała binda wyszywana perłami. W peruce z upiętą różą, przewiązaną z tyłu szarfą spływającą na ramiona i związaną pod szyją.

około 1770 - 1780
pastel, papier wymiary nieustalone

Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/zofia-lubomirska-z-krasinskich,3707, data dostępu 26.08.2025