Zofia Lubomirska z Krasińskich

(1718 - 1790)

Córka Aleksandra, kasztelana wiślickiego, i Salomei z Trzcińskich, 1750 wdowa po Janie Tarle, wojewodzie sandomierskim; 1754 żona Antoniego Lubomirskiego, wojewody lubelskiego, 1778 kasztelana krakowskiego; fundatorka klasztoru sióstr Miłosierdzia w Przeworsku.

portret samodzielny

Do pasa, w błękitnej sukni z dekoltem zdobionej kokardami na staniku i rękawach; na ramionach czerwony płaszcz podbity gronostajowym futrem z gronostajów. Niska peruka przylegającą do głowy z upiętym z tyłu welonem spływającym na ramiona i dekolt; u góry –dwie róże. Górą napis: ZOFIA Z KORWINUW (sic!) SKRAŚIŃSKA (sic!) XIĘŻNA LUBOMIRSKA / KASZTELANOWA KRAKOWSKA FUNDATORKA TEGO DOMU R. P. 1780.

około 1780
olej, płótno 80 x 67 cm

Polska, Przeworsk
klasztor Sióstr Miłosierdzia, nr karty II-660/71/71 – 124

Dodatkowe informacje:

W papierach T. P.-P. portret łączony z kręgiem G.B. Lampiego, co mało prawdopodobne.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 26.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/zofia-lubomirska-z-krasinskich,3706, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu