Teofila Lubomirska z Ossolińskich

Córka Jerzego, kanclerza wielkiego koronnego i Izabeli z Daniłłowiczów, 1637 żona Aleksandra Michała, wojewodę krakowskiego.
 

portret samodzielny

Ujęta poniżej kolan, zasiada przy narożniku stołu, zwrócona torsem w lewo, twarzą w prawo. W czarnej sukni z niewielkim trójkątnym dekoltem, z czarnym welonem upiętym na włosach. Lewą ręką wskazuje na stojącą na stole miedzianą urnę, na której pokrywie położona prawa dłoń. Na urnie napis grecki w majuskule łacińskiej; na pokrywie – herb Drużyna zwieńczony mitrą książęcą. U dołu dodany napis w kaligraficznej minuskule: Teophilla Com: de Tenczyn Osolinska Alexan: Pr: Lubom: Pal: Crac: Consors.

1677 - 1687
olej, płótno 119 x 89 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. 128833

Dodatkowe informacje:

Obraz bywa atrybuowany bezpodstawnie Camilowi Callotowi.
 

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/teofila-lubomirska-z-ossolinskich,3698, data dostępu 26.08.2025