Stanisław Lubomirski

(1583 - 1649)

Syn Sebastiana, kasztelana wojnickiego i Anny z Branickich; dworzanin królewski 1608, krajczy wielki koronny 1619, podczaszy wielki koronny 1620, wojewoda ruski 1629, wojewoda krakowski 1638.

portret samodzielny

W całej postaci, zwrócony w prawo, w ciemnoszarym zupanie i czarnej delii podbitej futrem; w żółtych butach z zapinaną cholewką sięgającą za kostki. Prawą ręką wsparty pod bokiem, w lewej trzyma buławę. Głowa wygolona, z kosmykiem włosów nad czołem. Z prawej strony stół okryty czerwoną tkaniną, na którym mitra książęca. Z lewej strony – podwieszona kotara z czerwonej tkaniny podbitej gronostajowym futrem.

około 1650
olej, płótno 198 x 123.5 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. 128870

Dodatkowe informacje:

T.P.-P. uznany bezzasadnie za pracę Stanisława Kosteckiego, malarza krakowskiego czynnego w służbie Stanisława Lubomirskiego w Wiśniczu; obraz jest bardzo prowincjonalnym powtórzeniem oficjalnego portretu wojewody.

Utworzono: 06.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 06.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/stanislaw-lubomirski,3850, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu