Stanisław Lubomirski

Syn Sebastiana, kasztelana wojnickiego i Anny z Branickich; dworzanin królewski 1608, krajczy wielki koronny 1619, podczaszy wielki koronny 1620, wojewoda ruski 1629, wojewoda krakowski 1638.

portret zbiorowy

W całej postaci, stoi w pełnej zbroi płytowej z buławą w prawej ręce; na ramionach burka podbita niebieską tkaniną, spięta na lewym ramieniu podłużną broszą. W tle obóz wojskowy, na pierwszym planie – czerwony namiot podwiązany do drzewa. W otoczeniu Lubomirskiego dwóch jego dowódców w antykizowanych zbrojach; do jego stóp pada klęczący Turek w asyście dwóch sług.

po 1750
olej, płótno 292 x 176 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (dawniej Muzeum Pałac w Wilanowie, Muzeum w Wilanowie), nr inw. Wil. 1565

Dodatkowe informacje:

Skompilowany wg starszych wzorów; pochodzi z pałacu w Opolu Lubelskim; przez T. P.-P. przypisywany Stanisławowi Kosteckiemu.

Utworzono: 06.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 06.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/stanislaw-lubomirski,3848, data dostępu 26.08.2025