portret samodzielny
Czas powstania: około 1750
Warszawa, Muzeum Narodowe w Warszawie
Ludwika Honorata Lubomirska z Pociejów
(po 1726 - 1786)
Córka Antoniego, oboźnego, 1728 strażnika wielkiego litewskiego, i Rozalii Zahorowskiej, w 1740 żona Stanisława Lubomirskiego, wojewody kijowskiego.
portret samodzielny
Do pasa, zwrócona w prawo, w sukni z broszowanej, jasnobłękitnej tkaniny obszytej na rękawach koronką, z wydatnym dekoltem z upiętym na środku bukietem kwiatów. Na ramionach – jasno czerwony płaszcz podbity gronostajowym futrem. Na głowie niewielka, niska peruczka z wypuszczonymi na ramiona i plecy puklami włosów, z wpiętą z boku okazała egretą.
około 1750
olej, płótno
51.5 x 42 cm
Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. MP 5253
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura: brak
Opracował: Przemysław Mrozowski
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 02.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/ludwika-honorata-lubomirska-z-pociejow,3659, data dostępu 26.08.2025
Powiązane wpisy