Jerzy Ignacy Lubomirski

(1687 - 1753)

Syn Hieronima Augusta, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, i Konstancji z Bokumów; generał wojsk koronnych i saskich.
 

epitafium

Epitafium z portretem w medalionie: na tle gronostajowego paludamentum zwieńczonego mitrą książęcą, plastycznie wymodelowane przedstawienie sarkofagu, na którego licu inskrypcja epitafijna, poniżej – rokokowy kartusz na tle chorągwi z herbami: Drużyna, Kuczaba, Gryf i Półkozic. Na wieku sarkofagu wyobrażenie leżącego Chronosa z uniesionym torsem, wspartym na lewej ręce; w prawej trzyma medalion z portretem, podtrzymywany po bokach przez dwa putta. Na wieku z lewej zasiada płaczące putto. W owalnym medalionie – popiersie zmarłego en face, w zbroi płytowej, ze wstęgą orderową na piersi, na lewym ramieniu płaszcz podbity gronostajami; w obfitej poeruce z lokami spływającymi na ramiona i plecy.
 

około 1753
marmur, stiuk, blacha miedziana, złocenie wymiary nieustalone

Polska, Rozwadów
kościół Kapucynów

Utworzono: 05.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 05.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jerzy-ignacy-lubomirski,3798, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu
...

Powiązane wpisy

...
Jerzy Ignacy Lubomirski

portret samodzielny

Czas powstania: po 1700

Warszawa, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (dawniej Muzeum Pałac w Wilanowie, Muzeum w Wilanowie)

...
Jerzy Ignacy Lubomirski

portret samodzielny

Czas powstania: około 1750

Rzeszów, klasztor Bernardynów

...
Jerzy Ignacy Lubomirski

Czas powstania: około 1750

Warszawa, Łańcut, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum-Zamek w Łańcucie