Jerzy Dominik Lubomirski

(około 1665 - 1727)

Syn Jerzego Sebastiana, marszałka wielkiego i hetmana polnego koronnego, i Barbary z Tarłów; podstoli 1695, podkomorzy wielki koronny 1702, wojewoda krakowski 1726; dobroczyńca paulinów jasnogórskich.

Herb: Śreniawa

portret samodzielny

W ujęciu do bioder, w srebrzystym żupanie przepasanym różowym pasem jedwabnym i czerwonym czechmanie obitym futrem; lewa ręka na rękojeści karabeli. W lewym górnym narożu – wtórna inskrypcja z XIX w.

po 1700
olej, płótno 82 x 67 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (dawniej Muzeum Pałac w Wilanowie, Muzeum w Wilanowie), nr inw. Wil. 1260

Dodatkowe informacje:

Wg pierwowzoru z ok. 1680; identyfikacja portretowanego bardzo dyskusyjna, jej jedynym źródłem jest wtórna inskrypcja; cechy fizjonomiczne różnią przedstawionego w tym portrecie mężczyznę z innymi wizerunkami Jerzego Dominika.

Utworzono: 05.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 05.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jerzy-dominik-lubomirski,3789, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu