Jan Gommer (Gomer)

(1584 - 1654)

syn Laurentiusa i Anny z Brandisów, przybyłych do Rzeczpospolitej z Brunszwiku, puzonista królewski ok. 1604-1650 na dworze Zygmunta III, Władysława IV i Jana Kazimierza, ławnik, a następnie rajca Starej Warszawy, obywatel Starej Warszawy 1651

portret epitafijny

w popiersiu, głowa lekko w prawo, pod szyją futrzany kołnierz.

Stanisław Komorowski
1955
olej, blacha 34 x 44 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Warszawy (dawniej Muzeum Historyczne m.st. Warszawy), nr MHW 2487

Dodatkowe informacje:

Kopia zaginionego portretu epitafijnego.

Utworzono: 16.07.2021
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
K. Liszewska, J. Plapis, "Portrety osobistości i mieszkańców Warszawy w zbiorach Muzeum Historycznego m.st. Warszawy", Warszawa 1990, s. 256, nr kat. 8.
"Narodziny stolicy. Warszawa w latach 1596-1669", katalog wystawy, red. P. Mrozowski, M. Wrede, Warszawa 1996, s. 362, nr kat. XI 27.

Opracował: Agnieszka Skrodzka

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 16.07.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-gommer-gomer,1247, data dostępu 23.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu
...

Powiązane wpisy

...
Jan Gommer (Gomer)

epitafium z portretem

Czas powstania: około 1654

zaginiony