Ignacy Działyński

(1754 - 1797)

Właściciel dóbr ziemskich: Działyń, Konarzewo, Dobrzyń, Sokołów, Białkowa, Dulsk, Kijaszkowa. Ukończył Collegium Nobilium w Warszawie. W służbie wojskowej w randze rotmistrza kawalerii narodowej (1870), odkupił od generała Aleksandra Mycielskiego szefostwo 10 regimentu pieszego dawnej Ordynacji Rydzyńskiej (1788), brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej (1792). Poseł na Sejm Wielki, zwolennik Konstytucji 3 Maja. Brał udział w insurekcji warszawskiej (1794). Aresztowany, zesłany na Syberię do Berezowa. Wrócił do kraju w 1796. Kawaler orderu Orła Białego (1791) oraz orderu Świętego Stanisława (1788).
Herb: Ogończyk

portret samoistny

Kopia portretu samodzielnego wg Józefa Grassiego. Ukazany w półpostaci. Zwrócony 3/4 w lewo, twarz w prawo. Ubrany w ciemnobłękitno-złoty mundur generała wojsk koronnych. Pod jego marynarką żabot białej koszuli. Na szyi przewiązana biała chustka, na niej druga, czarna. Na piersi zawieszony order św. Stanisława, pod nim widoczny fragment błękitnej wstęgi orderu Orła Białego. Na lewej piersi naszyta gwiazda orderu Orła Białego. Fryzura pudrowana. Lewą rękę zgiętą w łokciu trzyma przed sobą i wspiera na głowicy szabli. W dłoni para brązowych rękawiczek.

Józef Mielcarzewicz (1782-1831)
1820 - 1830
olej, płótno 94 x 71 cm

Polska, Kórnik
Biblioteka Kórnicka Polskiej Akademii Nauk, nr MK 3255

Utworzono: 16.10.2020
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura: brak

Opracował: Bartłomiej Gutowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 16.10.2020, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/ignacy-dzialynski,76, data dostępu 28.06.2025

Prześlij uwagę do wpisu