Ignacy Działyński

(1754 - 1797)

Właściciel dóbr ziemskich: Działyń, Konarzewo, Dobrzyń, Sokołów, Białkowa, Dulsk, Kijaszkowa. Ukończył Collegium Nobilium w Warszawie. W służbie wojskowej w randze rotmistrza kawalerii narodowej (1870), odkupił od generała Aleksandra Mycielskiego szefostwo 10 regimentu pieszego dawnej Ordynacji Rydzyńskiej (1788), brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej (1792). Poseł na Sejm Wielki, zwolennik Konstytucji 3 Maja. Brał udział w insurekcji warszawskiej (1794). Aresztowany, zesłany na Syberię do Berezowa. Wrócił do kraju w 1796. Kawaler orderu Orła Białego (1791) oraz orderu Świętego Stanisława (1788).
Herb: Ogończyk

portret samoistny

Przedstawiony jako chłopiec. W 3/4 zwrócony w prawo. Z lewą ręką wspartą na biodrze, prawą opiera się o leżący na stole szyszak. Na głowie pudrowana peruka, z tyłu z ciemną wstążką. Ubrany w jasną koszulę i jasny żupan oraz czerwony kontusz przepasany pasem, z przytroczoną karabelą, z której widoczny jedynie fragment rękojeści. Obok na stole po lewej stół, na którym Chełm z pióropuszem oraz gronostajowy płaszcz. Z tyłu po prawej stronie herb Ogończyk na fragmencie architektonicznym, w tle fragmenty krajobrazu.

1760 - 1770
olej, płótno wymiary nieustalone

Polska, Kórnik
Biblioteka Kórnicka Polskiej Akademii Nauk, nr MK 3283

Utworzono: 16.10.2020
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
B. Biedrońska-Słotowa, "Polski ubiór narodowy zwany kontuszowym. Dzieje i przemiany opracowane na podstawie zachowanych ubiorów zabytkowych i ich części oraz w świetle źródeł ikonograficznych i literackich", Kraków 2005, s. 129.
T. Dobrowolski, "Polskie malarstwo portretowe. Ze studiów nad sztuką epoki sarmatyzmu", Kraków 1948, tabl. 138.

Opracował: Bartłomiej Gutowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 16.10.2020, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/ignacy-dzialynski,72, data dostępu 28.06.2025

Prześlij uwagę do wpisu