Zofia Daniłowicz

córka Stanisława Żółkiewskiego  h. Lubicz (1547-1620) i Reginy Herburt, 1605 żona Jana Daniłowicza; babka po kądzieli Jana III Sobieskiego. Dobrodziejka m.in. żółkiewskiego szpitala św. Łazarza i kolegiaty żółkiewskiej. Po śmierci męża 1628 zarządzała dobrami rodzinnymi.

portret samoistny

w całej postaci, w ciemnej sukni; na głowie kołpak futrzany nałożony na czepiec. Na prawej dłoni zawinięty różaniec, na palcu pierścień; lewa oparta o księgę leżącą na stole nakrytym czerwoną materią, obrębioną złotymi frędzlami, na którym także krucyfiks. Obok czteropolowa tarcza z herbami: Lubicz, Herburt, Korczak i Nieczuja oraz literami: ZDWRNZ (Zofia Daniłowiczowa Wojewodzina Ruska Na Żółkwi).

1630
olej, płótno wymiary nieustalone

Polska, Kraków
klasztor Dominikanów

Dodatkowe informacje:

pochodzi z kościoła św. Wawrzyńca Męczennika w Żółkwi. Gruntownie przemalowany przez Józefa Cholewicza 1866.

Utworzono: 03.01.2021
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
J. Petrus, „Kościoły i klasztory Żółkwi”, Kraków 1994, s. 40, il. 106
Polski Słownik Biograficzny (PSB), t. 1-, 1935-, t. 4, s. 418

Opracował: Bartłomiej Gutowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/zofia-danilowicz,371, data dostępu 27.06.2025