Urszula Lubomirska z Branickich

Córka Stefana Mikołaja, wojewody podlaskiego, i Katarzyny z Sapiehów; w 1723 poślubiła Jana Kazimierza Lubomirskiego.
 

portret samodzielny

Do łokcia, zwrócona w lewo; w srebrzystej sukni z wydatnym dekoltem ozdobionym rąbkiem koronki; na ramionach – muślinowy szal spięty na piersiach broszą; rękawy długie do łokcia, przedłużone koronką, z upiętymi bransoletami z pereł. Do lewego ramienia przypięty broszą błękitny płaszcz podbity gronostajowym futrem, przerzucony na prawe ramię. Włosy upięte w niewielkie loki, ujęte nad czołem diademem z pereł.

1730
olej, płótno 81.5 x 58 cm

Polska, Warszawa
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (dawniej Muzeum Pałac w Wilanowie, Muzeum w Wilanowie), nr inw. Wil. 1507

Dodatkowe informacje:

Przez Szymańskiego przypisywany Mirysowi; atrybucja dyskusyjna.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
S. Szymański, "Sylwester August Mirys", Wrocław, Warszawa, Kraków 1964, s. 123, il. 61

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/urszula-lubomirska-z-branickich,3704, data dostępu 26.08.2025