Urszula Lubomirska z Bokumów

Córka Jana Henryka von Altenbockum, podstolego litewskiego, i Konstancji Tekli Brranickiej, w 1695 żona Jerzego Dominika Lubomirskiego, rozwiedziona przed 1702; metresa krola Augusta II, w 1704 pozyskała tytularną godność księżnej cieszyńskiej; w 1722 poślubiła Fryderyka Ludwika księcia Wirttemberskiego.

portret samodzielny

Do pasa, zwrócona w lewo, twarzą en face; w sukni z broszowanej w błękitne kwiaty tkaniny, z wydatnym dekoltem ozdobionym koronką i kameryzowanym łańcuchem, z zawieszoną na środku okazałą broszą zdobioną gruszkowatymi perłami. Z prawego ramienia zwieszony błękitny płaszcz podbity gronostajami, przerzucony przez plecy na lewy łokieć. W peruce z wpiętą egretą i broszką; w uszach – kolczyki z gruszkowatych pereł.

około 1705
pastel, papier wymiary nieustalone

Niemcy, Drezno
Gemäldegalerie Alte Meister

Dodatkowe informacje:

Bywa przypisywany Rosalbie Carriera.

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura: brak

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/urszula-lubomirska-z-bokumow,3703, data dostępu 26.08.2025