Stanisław Konarski

(1700 - 1773)

przed wyświęceniem imiona Hieronim Franciszek, syn Jerzego, miecznika inowrocławskiego i Heleny z Czermińskich, studia w Rzymie, Francji i Niemczech, wstąpił do pijarów, działacz polityczno-społeczny, pisarz i publicysta, pedagog, założyciel warszawskiego Collegium Nobilium 1740, autor m.in. O skutecznym rad sposobie (1760-1763).
Herb: Gryf

medal

w popiersiu, w stroju zakonnym; w otoku na awersie: STAN:[islaus] KONARSKI SCHOL:[arum] PIAR:[um] IN POL:[onia] ET LITU:[ania] ANTIQ:[uitus] PRAEP:[ositius] PROV:[incialis]; na rewersie: dwie księgi, jedna na drugiej, zwieńczone wieńcem dębowym; na grzbietach: DE EMEND.[andis] ELOQU.[entia] VITIS i DE CONCLUD.[endis] CONSIL.[endis]. U góry w półkolu SAPERE ALSO, w odcinku STAN: AUG: REX, MDCCLXV

Jan Filip Holzhaeusser (1741-1792)
1771
bity brąz, srebrzenie szer. 4.3 cm

Polska

Dodatkowe informacje:

Sygn.: I.P.HOLZHAEUSSER F.

Utworzono: 19.05.2024
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
R. Mączyński, Jeszcze o wizerunkach Stanisława Konarskiego, Kronika Zamkowa 1996, nr 1/33, s. 42
A. Więcek, "Jan Filip Holzhaeusser, 1741-1792. Nadworny medalier króla Stanisława Augusta Poniatowskiego", Warszawa 1993 , s. 46-47

Opracował: Magdalena Olszewska

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 19.05.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/stanislaw-konarski,3444, data dostępu 26.08.2025

Prześlij uwagę do wpisu