Stanisław Daniłowicz

syn Jana, wojewody ruskiego i Zofii z Zółkiewskich. Starosta korsuński i czehryński 1631. Ogłoszony infamisem za zranienie starosty kałuskiego podczas elekcji. Dowódca regimentu w wyprawie smoleńskiej 1632, za zasługi zwolniony z banicji 1635, po pojmaniu przez Tatarów na Dzikich Polach ścięty 1636.

Herb: Sas

portret samoistny

W całej postaci, z wysoko podgoloną czupryną i wąsami, w długim do kostek żupanie przewiązanym pasem z przytroczoną szablą oraz delii z wąskim futrzanym kołnierzem, spiętej na prawym ramieniu zaponą i opadającej połą na lewą rękę. Prawa dłoń na rękojeści szabli, lewa z pierścieniem na małym palcu oparta o stół z zoomorficznymi nogami. Na nim hełm, w tle uchylona kotara, odsłaniająca krajobraz z drzewami.

1700 - 1750
olej, płótno wymiary nieustalone

Polska, Kraków
klasztor Dominikanów

Dodatkowe informacje:

W górnej części prawdopodobnie powtórzenie portretu sprzed 1636; kompozycja całości i rekwizyty - 1. poł. XVIII w. Gruntownie przemalowany przez Józefa Cholewicza 1865

Utworzono: 27.12.2023
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
J. Petrus, „Kościoły i klasztory Żółkwi”, Kraków 1994, il. 105

Opracował: Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 27.12.2023, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/stanislaw-danilowicz,1890, data dostępu 27.06.2025