Marianna Lubomirska z Granowskich

Córka Michała Antoniego, generała wojsk koronnych, pisarza, następnie sekretarza wielkiego koronnego, i Marii Aleksandry Radziwiłł, 1790 żona Adama Chreptowicza, w 1798, po rozwodzie, Aleksandra Zamoyskiego, po jego śmierci, w 1804 Kazimierza Lubomirskiego.
 

pomnik, rzeźba samodzielna

Pomnik nagrobny: w formie antykizującego sarkofagu przystawionego do ściany, z umieszczoną powyżej tablicą, na której napis komemoracyjny ku czci „rodziców i dziadów” Marianny. Przed sarkofagiem - klęcząca figura Lubomirskiej z pochyloną głową i skrzyżowanymi na piersi rękoma, w antykizowanej sukni i tunice.

Leonardo Biglioschi
1821
marmur biały wymiary nieustalone

Polska, Kamionka
kosciół parafialny*

Utworzono: 03.01.2025
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
K. Mikocka-Rachubowa, Rzeźba włoska w Polsce około 1770-1830, t. I, Warszawa 2016, nr 127, s. 214-216
Rolska-Boruch, „Ostatnia z rodu”
 

Opracował: Przemysław Mrozowski

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/marianna-lubomirska-z-granowskich,3678, data dostępu 26.08.2025