Marcin Gałczyński
(1496 - 1573)
syn Jana i Katarzyny Kębłowskiej, kanonik gnieźnieński i łęczycki, kustosz poznański, prepozyt łowicki.
Wg Niesieckiego zmarł w 1579.
Herb: Sokola
epitafium z popiersiem
en face w półkolistej niszy, długa broda, wąsy, w futrzanej pelerynce kanonickiej; poniżej dwie tablice z inskrypcją w kapitale humanistycznej: R(EVERE)NDO D(OMINO) MARTINO GAŁCZINS | KI CVSTODI POSN(IENSI) PRAEPOSITO | LOVICIEN(SI): GNES(NENSI): LANC(ICIENSI): CANO | NICO VIRO OPTIMO ET RELI | GIONIS CHATOLICAE TENACISSIMO | IVRIV(M) ECCLESIAE DEFENSORI | ET PROPAGATORI ACERRIMO | VITA FVNCTO XIII APRILIS | ANNO D(OMINI) MDLXXIII AETATIS | VERO LXXVII (...); w zwieńczeniu epitafium kartusz z herbem Sokola.
po 1573 - 1575
piaskowiec
125 x 218 cm
Polska, Gniezno
bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025
Literatura:
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce (KZS), t. V, z. 3, s. 23, il. 386.
Z. Świechowski, L. Krzyżanowski, "Nagrobki i epitafia, w: Katedra Gnieźnieńska", red. A. Świechowska, t. 1-2, Poznań-Warszawa-Lublin 1970, t. 1, s. 242-243, t. 2, il. 180.
Opracował: Magdalena Olszewska
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 31.08.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/marcin-galczynski,1606, data dostępu 29.06.2025
