Maciej Lanckoroński
(1723 - 1789)
syn Wawrzyńca, starosty stobnickiego i Franciszki z Tarłów, wychowywał się na dworze Leszczyńskiego w Lotaryngii, kapitan wojsk francuskich 1743, rotmistrz pancerny i stolnik podolski 1751 lub 1752, kasztelan kijowski 1762, wojewoda bracławski 1772, poseł na sejmy, senator, kawaler Orderu Orła Białego 1762, otrzymał tytuł habiowski 1783, właściciel znacznego majątku.
Herb: Zadora
nagrobek z popiersiem
w rozbudowanej oprawie architektonicznej, ujęty kanelurowanymi pilastrami wspierającymi architraw dekorowany czaszkami i piszczelami, ze zwieńczeniem, na którym na podstawie popiersie en face; w części środkowej, na wysokim cokole i podstawie, sarkofag z czaszką i piszczelami.
Antonio Canova (1757-1822)
po 1789
marmur
wymiary nieustalone
Polska, Wodzisław
kościół św. Marcina i św. Małgorzaty
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura:
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce (KZS), t. III, z. 3, s. 41
Opracował: Magdalena Olszewska
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 06.03.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/maciej-lanckoronski,2594, data dostępu 27.08.2025
