Ludwika Kruszyńska
(około 1770 - 1832)
córka Ignacego Wilkszyckiego, cześnika orłowskiego i Marianny z d. Korzbok-Tuchołka. Żona Konstantego, właściciela Nawry
portret samoistny
w ujęciu do bioder, zwrócona w lewo, głowa frontalnie. Fryzura a l’Caracalla z długimi puklami włosów opadającymi na ramiona. W różowej sukni przepasanej w talii, z wydatnym dekoltem z wysokim, wywiniętym kołnierzem i krótkimi rękawami. Z ramion opada jasny szal. Medalion na czerwonym sznurku zawieszonym na szyi, na której krótki, podwójny sznur pereł, w prawym uchu kolczyk. U dołu sygnatura: Hinckle pinnit 1802.
Jan Daniel Hinckel
1802
olej, płótno
63 x 79.8 cm
Polska, Łódź
Muzeum Sztuki w Łodzi, nr inw. MS/SP/M/75
Pochodzi z pałacu w Nawrze k. Chełmży.
Utworzono: 25.03.2024Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura:
M. Bohdziewicz, J. Klotowska, "Portret sarmacki XVII-XVIII", katalog wystawy, Łódź 1967, nr 12.
J. Kruszelnicka, "Portret na Ziemi Chełmińskiej", cz. 1-2, Toruń 1983, s. 109-110.
Malarstwo polskie od XVII do początku XX wieku w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, katalog, oprac. Marta Ertman, Łódź 2009, s. 93, il. 93.
Opracował: Agnieszka Skrodzka
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 25.03.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/ludwika-kruszynska,3245, data dostępu 27.08.2025
