Jerzy Aleksander Lubomirski
(1666 - 1735)
Syn Aleksandra, starosty sądeckiego, i Katarzyny z Sapiehów; oboźny koronny 1703, feldmarszałek cesarski 1708, wojewoda sandomierski 1729.
portret samodzielny
Do kolan, lekko zwrócony w prawo, twarz en face; w pełnej zbroi płytowej i czerwonym płaszczu podbitym gronostajami z naszytą gwiazdą orderu Orła Białego; wstęga z odznaką tego orderu na piersi. Prawą rękę wspiera na regimencie opartym o bla postumentu po lewej stronir. U boku – złocista rękojeść szpady. W obfitej peruce à la lion. W tle – daleki pejzaż z niebem zachodzącego słońca.
Feliks Hanusz (1811-1876), Louis de Silvestre (1675-1760); wg
około 1850
olej, płótno
154 x 114 cm
Ukraina, Lwów
Львівська національна галерея мистецтв ім. Бориса Возницького (Lwowska Galeria Sztuki im. Borysa Woźnickiego), nr inw. Ż-4192
Kopia wykonana być może w Charzewicach.
Utworzono: 05.01.2025Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura: brak
Opracował: Przemysław Mrozowski
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 05.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jerzy-aleksander-lubomirski,3786, data dostępu 26.08.2025
