Jan Kuczborski

syn Jakuba, współwłaściciela Ciołkówka, i Doroty z d. Ciołek. Kanonik płocki ok. 1598, scholastyk gnieźnieński 1601, archidiakon warszawski 1606, kanonik krakowski 1608, biskup chełmiński 1613 lub 1614. Przed śmiercią nominowany na biskupstwo płockie
Herb: Ogończyk

portret samoistny

W całej postaci, w pozie stojącej, zwrócony w prawo. W sutannie, białej rokiecie i czarnej almucji z czerwonym podbiciem. Na piersiach pektorał zawieszony na łańcuchu, który podtrzymuje lewą ręką. Prawą rękę opiera o znajdujący się obok stół nakryty tkaniną. W lewym górnym rogu podpięta kotara, po prawej tarcza herbowa z herbem Ogończyk i napis: Ioannis a Kuczbork / Dei gratia episcopus / culmensis administrator / Pomesaniae perpetuum Mo/nasterii culmensis et colo/niarum plus Guam patro/nus 1615.

*Hanusz ze Świecia (identyfikowany z Janem Krügerem) (około 1574-po 1617)
około 1616
olej, płótno 104 x 188 cm

Polska, Pelplin
Pałac Biskupi, dawniej w kościele Sióstr Miłosierdzia św. Jana w Chełmnie

Dodatkowe informacje:

Wiadomo o dwóch innych, zaginionych obecnie portretach Jana Kuczborskiego. Jeden znajdował się w dawnym kolegium jezuickim w Grudziądzu, drugi na nieistniejącym dziś zamku biskupim w Lubawie.

Utworzono: 03.04.2024
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
J. Kruszelnicka, "Portret na Ziemi Chełmińskiej", cz. 1-2, Toruń 1983, s. 25-26.

Opracował: Agnieszka Skrodzka, Joanna Barańska

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 03.04.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-kuczborski,3300, data dostępu 27.08.2025