Jan Krystian Gładysz

(1762 - 1830)

malarz, syn Jana i Rozalii z Heppnerów, studia w Poznaniu, Dreźnie i Paryżu, od 1811 r. mieszkał w Warszawie, członek warszawskiej loży wolnomularskiej Świątynia Stałości 1820

autoportret, portret samoistny

w popiersiu, w zwrocie w prawo, w ciemnym fraku, z halsztukiem pod szyją, na nosie okulary.

Jan Krystian Gładysz (około 1762-1830)
po 1820
olej, płótno 38 x 45 cm

Polska, Poznań
Muzeum Narodowe w Poznaniu, nr Mp 243

Utworzono: 07.08.2021
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
Polski Słownik Biograficzny (PSB), t. 1-, 1935-, t. VIII, s. 98.
"Malarstwo polskie 1766-1945", katalog Muzeum Narodowego w Poznaniu, red. D. Suchocka, Poznań 2005, s. 65.
Zbiory PTPN w MNP 1982, nr 54.

Opracował: Agnieszka Skrodzka

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 07.08.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-krystian-gladysz,1483, data dostępu 27.06.2025

Prześlij uwagę do wpisu
...

Powiązane wpisy

...
Jan Krystian Gładysz

autoportret

Czas powstania: po 1805 - 1810

Poznań, Muzeum Narodowe w Poznaniu

...
Jan Krystian Gładysz

autoportret

Czas powstania: 1802

Wiedeń, własność prywatna