Jan Kot

z Dębna, syn Macieja, kasztelana nakielskiego, kasztelan lędzki 1451/1452; zginął pod Chojnicami na początku wojny trzynastoletniej 1454
Herb: Doliwa

portret epitafijny

Przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem, obok której klęczy adorant ze złożonymi dłońmi, protegowany przez św. Barbarę. Zwrócony jest w prawo, ubrany w zbroję płytową z  ostrogami u stóp, fryzura z półdługich włosów z równo przyciętą grzywką nad czołem, u kolan herb Doliwa. Pod przedstawieniem napis: Sub isto lapide ante maius altare iacet corpus generosi domini Iohannis Kot castellani landen(sis) qui fuit int(er) fectus co/ram marienburg fe(ria) q(uinta) i(ps)o die ad v(i)ncula pet(ri) an(n)o [m]MLIIII.

około 1454
tempera, deska wymiary nieustalone

zaginiony Do II wojny światowej w kościele św. Jana w Toruniu.

Utworzono: 29.07.2021
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
T. Dobrzeniecki, "Średniowieczny portret w sakralnej sztuce polskiej", "Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie", XIII, 1969, nr 1, s. 11-149, s. 27.
M. Walicki, "Malarstwo polskie. Gotyk. Renesans. Wczesny manieryzm", Warszawa 1961, nr 41, s. 303.
A. Labuda, Wrocławski ołtarz św. Barbary i jego twórcy, Poznań 1984, s. 177-179.

Opracował: Agnieszka Skrodzka

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 29.07.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-kot,1394, data dostępu 26.08.2025