
portret trumienny
Czas powstania: około 1710 - 1750
Wrocław, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
syn Jana h. Rawicz, kasztelana czechowskiego i Zuzanny z Tomickich, mąż Franciszki Korniaktówny, a następnie Anny z Leszczyńskich, podstoli sandomierski 1693-1700, kasztelan zawichojski 1700-1703, marszałek Trybunału Głównego Koronnego 1703, kasztelanic czchowski, właściciel Oleksowa, Sarnowa, Sławczyna, Abramowic i Woli, założyciel Gniewoszowa
Herb: Rawicz
portret trumienny
w popiersiu, zwrócony w lewo, w białym żupanie i czerwonej delii obszytej futrem.Po prawej u górych herb Rawicz, wokół niego liter: I(an) G(niewosz) / N(a) O(leksowie) / K(asztelan) C(zchowski). Na odwrocie napis: Jan na Olexowie / Gniewosz / Kasztelan zawichostski / założyciel Gniewoszowa / około 1690 r. oż(eniony) z Anną z Leszna.
około 1708
olej, blacha
48.5 x 55 cm
Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr MP 3083
Uważany za pendant do portretu trumiennego Anny z Leszczyńskich Gniewoszowej.
http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/docmetadata?id=3607&show_nav=true (dostęp 24.11.2018)
Literatura:
Dokumentacja, s. 42.
Opracował: Agnieszka Skrodzka
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 15.07.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-kazimierz-gniewosz,1205, data dostępu 22.08.2025
portret trumienny
Czas powstania: około 1710 - 1750
Wrocław, Muzeum Narodowe we Wrocławiu