Jan Gorzycki
(1613 - 1649)
z Gorzycka; syn Stanisława i Marianny z Bojanowskich h. Junosza, właściciel Pawłowic, Robczyska, części miasta Stęszew z przyległymi wsiami i innych dóbr w Poznańskiem, żonaty z Dorotą z Pawłowskich h. Wierzbna z Wierzbna, córką hr. Bartłomieja
Herb: Samson
portret trumienny
W popiersiu, w zwrocie w prawo, w stronę krucyfiksu w promienistej glorii, namalowanej w tle. Zmarły w żupanie i delii, z wysoko podgoloną fryzurą. Po lewej inskrypcja majuskułowa z elementami minuskuły: DE | GORZIC(KO) | IOAN(N)ES | GORZYC|KY OBYT | 1649. 14 Fe(bruarii) AETATIS SVAE | 36.
1649
olej, blacha cynowa
41 x 41 cm
Polska, Poznań
Muzeum Narodowe w Poznaniu, nr 228.
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura:
T. Dobrowolski, "Polskie malarstwo portretowe. Ze studiów nad sztuką epoki sarmatyzmu", Kraków 1948, tabl. 84.
J. Dziubkowa, "Portrety trumienne, tablice inskrypcyjne i herbowe", katalog wystawy, Poznań 1981, s. 50-51.
"Gdzie Wschód spotyka zachód. Portret osobistości dawnej Rzeczypospolitej 1576-1673", katalog wystawy, pod red. J. Malinowskiego, Warszawa 1993, s. 347.
J. Dziubkowa, "Vanitas. Portret trumienny na tle sarmackich obyczajów pogrzebowych", katalog wystawy, Poznań 1996, s. 81.
Opracował: Agnieszka Skrodzka
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 17.07.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/jan-gorzycki,1271, data dostępu 25.08.2025
