Elżbieta Lubomirska z Denhoffów
(1650 - 1702)
Córka Teodora, podkomorzego wielkiego koronnego, i Katarzyny von Bessen, w 1676 druga żona Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, marszałka wielkiego koronnego.
portret samodzielny
Do łokcia, w czarnej sukni z płytkim dekoltem obszytym na krawędzi koronką i szerokim pasem koronki na ramionach, z upiętą na środku broszą i rzędem trzech kokard poniżej; na szyi medalion na krótkim łańcuszku. Wlosy luźno rozpuszczone, opadające na ramiona.
około 1677
olej, płótno
69 x 54 cm
Polska, Warszawa
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. 129777
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025
Literatura:
Sieniawska 2020, nr kat. 4, s. 188-189
Opracował: Przemysław Mrozowski
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 01.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/elzbieta-lubomirska-z-denhoffow,3604, data dostępu 26.08.2025
