
portret samodzielny
Czas powstania: około 1760
Rzeszów, klasztor Bernardynów
Córka Jana, kanclerza wielkiego koronnego, w 1753 żona Teodora Hieronima Lubomirskiego.
portret samodzielny
W całej postaci, zwrócona w lewo, twarz en face, zasiada przy klawikordzie z rozłożonym zapisem nutowym, wspartym na figurce putta. Za plecami, na oparciu fotele – czerwony płaszcz podbity gronostajowym futrem. W tle, po lewej – podwieszona kotara.
po 1753
olej, płótno
169 x 112 cm
Polska, Warszawa
Zamek Królewski w Warszawie - Muzeum (dawniej Zamek Królewski w Warszawie), nr inw. ZKW/864
Ze zbiorów Lubomirskich w Rozwadowie; zakup Andrzeja Ciechanowieckiego od Joanny Lubomirskiej Pierre z Madery; w 1980 dar dla Zamku.
Literatura:
D. Juszczak, H. Małachowicz, "Malarstwo do 1900. Zamek Królewski w Warszawie. Katalog zbiorów", cz. 1-2, Warszawa 2007, nr kat. 419, s. 587-588
Opracował: Przemysław Mrozowski
Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 01.01.2025, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/eleonora-lubomirska-z-malachowskich,3603, data dostępu 26.08.2025
portret samodzielny
Czas powstania: około 1760
Rzeszów, klasztor Bernardynów