Antoni Augustyn Deboli

syn Antoniego, chorążego lubaczowskiego i Judyty z Ankwiczów, kasztelanki zawichojskiej. Dyplomata, sekretarz legacji do Petersburga 1767, następnie rezydent przy dworze Petersburskim, minister pełnomocny Rzeczypospolitej 1780, chorąży nadworny koronny 1784. Członek Rady Zastępczej Tymczasowej Księstwa Mazowieckiego 1794, w tym samym roku zastępca w Radzie Najwyższej Narodowej. Bezskutecznie próbował przejść na stronę rosyjską, przekazując tajne informacje. Kawaler orderów Św. Stanisława 1780, Orła Białego 1787 oraz Św. Jana Jerozolimskiego.
Herb: własnego

miniatura

owal, w popiersiu. Zwrócony lekko w lewo; włosy siwe, z bokobrodami, w czerwonym mundurze z czarnym kołnierzem i haftowaną kotwicą, złotymi naramiennikami. Na szyi czarny halsztuk, niżej biały żabot. Z orderem Św. Jana Jerozolimskiego.
 

1790 - 1799
akwarela, gwasz 53 x 67 cm

Polska, Wrocław
Zakład Narodowy im. Ossolińskich, nr inw. 94

Dodatkowe informacje:

u Radojewskiego (1976) wzmiankowany jeszcze portret Debolego z Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie (do 1939) z orderami Orła Białego i Św. Stanisława (nr w bazie #1927), a także portret ze zbiorów rodziny pędzla być może Pitschmanna, z takimi samymi orderami, jednak przedstawiający mężczyznę o innej fizjonomii.

Utworzono: 14.01.2024
Ostatnia modyfikacja: 23.03.2025

Literatura:
M. Radojewski, "Miniatury portretowe XVI-XX w. Sylwetki w zbiorach Biblioteki Ossolineum", Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1976, s. 77.

Opracował: Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 14.01.2024, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/antoni-augustyn-deboli,1928, data dostępu 27.06.2025