Andrzej Kłopocki

Duchowny katolicki, kanonik zamojski 1635, IV infułat, dziekan, doktor filozofii, teologii i praw, rektor, wicekanclerz i profesor Akademii Zamojskiej, sekretarz królewski; po pożarze kościoła parafialnego w Tarnogrodzie w 1629, proboszcz tarnogrodzki i współfundator nowej drewnianej świątyni zbudowanej 1632-1634, konsekrowanej 1636, pw. Przemienienia Pańskiego, Zwiastowania NMP, św. Anny, św. Andrzeja Apostoła i św. Wawrzyńca.

Herb: Jasieńczyk

obraz dewocyjny z przedstawieniem portretowym

Portret asystencyjny; obraz w ołtarzu bocznym, z wyobrażeniem stojącej na trzech gradusach Matki Bożej z Dzieciątkim w otoczeniu dwunastu Apostołów, W lewym dolnym rogu adorant w półpostaci, zwrócony w prawo, z dłońmi złożonymi do modlitwy; ciemne włosy i zarost; czarna sutanna, biała rokieta; obok tarcza z herbem Jasieńczyk, wokół inicjały A-K C-Z P-T.

około 1674
olej, płótno wymiary nieustalone

Polska, Tarnogród
kościół Przemienienia Pańskiego, w ołtarzu bocznym

Dodatkowe informacje:

Herbarze podają, że Kłopoccy pieczętowali się herbami Łabędź i Rawicz, nie Jasieńczyk.

Utworzono: 04.11.2021
Ostatnia modyfikacja: 12.08.2025

Literatura:
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce (KZS), t. VIII, z. 3, s. 29, il. 26
T. Dobrzeniecki, "Średniowieczny portret w sakralnej sztuce polskiej", "Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie", XIII, 1969, nr 1, s. 11-149, s. 81

Opracował: H. Małachowicz

Cytowanie:
Materiały do korpusu portretu staropolskiego, katalog on-line, data publikacji 04.11.2021, strona http://portretstaropolski.uksw.edu.pl/katalog/andrzej-klopocki,1722, data dostępu 26.08.2025